အုိ ဆရာမ ရယ္...
အခန္း (၄)
"သားေလးေကာ"
"သားေလး ေနမေကာင္းဘူးဆရာမ၊ အခန္းထဲ သိပ္ထားတယ္၊ ဝင္ၾကည့္သြားပါဦး"
"ဟင္ ဟုတ္လား"
မုိးမုိးလြင္က ဘုမသိ ဘမသိ ကေလးငယ္ အခန္းထဲသုိ႔ ဝင္လုိက္သည္။ ကေလးကုိ စာသင္ေပးရင္း သံေယာဇဥ္တြယ္မိသည္။ ကုိ႐ူပကေတာ့ သူ႔ခြင္ထဲ ေရာက္လာေသာ မုိးမုိးလြင္၏ တင္လံုးကုိ ၾကည့္ရင္း အခန္းထဲ ေရာက္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေစာင့္ရသည္။ တကယ္လည္း ကေလးက ေနမေကာင္းပါ။ သုိ႔ေသာ္ ဘြားေအျဖစ္သူက စိတ္မခ်ျဖစ္ကာ လာေခၚသြားသည္။ ကေလးက မိတဆုိးေလးမုိ႔ သူ မျပဳစုတတ္မွာကုိ စုိးရိမ္ကာ ေခၚသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ကေလးက သံုးႏွစ္ဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ငယ္သည္။ မိန္းမဆံုးေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းလည္းျဖစ္ နဂုိရ္လည္း ခင္ရင္းစြဲရွိသမုိ႔ မုိးမုိးလြင္က ကေလးကုိ လာထုိင္းေပးရင္း စာေလးသင္ေပးသည္။ ကေလးကုိ ငဲ့ညာၿပီး ေနာက္မိန္းမ မယူခဲ့ေသာ္လည္း ၾကာေတာ့ ဟုိဟာကုိ ဆာလာသည္။ မုိးမုိးလြင္ကလည္း တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ဝတ္လာသည့္ အဝတ္အစားမ်ားက စိန္ေခၚေနသလုိ ျဖစ္ေနသည္။
"ကေလးက ဘယ္မွာလဲဟင္"
႐ူပ အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီး Lock ခ်လုိက္ေတာ့ မုိးမုိးလြင္က သေဘာေပါက္လုိက္သည္။
"ရွင္ မယုတ္မာနဲ႔ေနာ္"
မုိးမုိးလြင္ မ်က္ႏွာက က်ားရဲမ မ်က္ႏွာသြင္ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းသြားသည္။ က်ားရဲမလည္း က်ားရဲထီးနဲ႔ေတြ႕လွ်င္ ႐ႈံးရမည္ မလြဲပဲ မဟုတ္လား။
"လြတ္ေနာ္ လြတ္"
သူဖက္ကာ နမ္းေတာ့ မုိးမုိးလြင္ ႐ုန္းသည္။ ခါးကုိ ေပြ႕ထားကာ ပါးကို တရႊတ္ရႊတ္နမ္းသည္။ မုိးမုိးလြင္ ေရွာင္ေသာ္လည္း မရ။ တင္ႏွစ္လံုးကုိ ႀကံဳးကုိင္ဆုတ္ကာ ပင့္ထားေတာ့ သူမ အင့္ခနဲကုိ ျဖစ္သြားသည္။ သူမလည္တုိင္ကုိ ကုိက္ထားလုိက္သည့္ပံုမွာ သူမဘယ္လုိလုပ္လုပ္ မရရေအာင္ ကာမကုိ ယူေတာ့မည္မွန္း ေသခ်ာသြားေစသည္။
"ကုိ႐ူပ"
"..........."
႐ူပ ဘာမွ မေျပာဘဲ တင္ႏွစ္လံုးကုိ ဆုတ္ကာ ပင့္သည္။
"ကုိ႐ူပ"
"............"
"ကၽြန္မ ကၽြန္မ ရွင့္ဆႏၵကုိ လုိက္ေလ်ာေပးပါ့မယ္ လြတ္ပါရွင္ လြတ္ လြတ္ပါေနာ္"
မရပါ။ ႐ူပ မလြတ္ပါ။ သူမကုိယ္လံုးကုိ ဆဲြယူကာ ကုတင္ေပၚပစ္အိပ္သည္။ ဆုိဖာမ်ားက အိခနဲ ကုိယ္ထဲ ျမဳပ္ဝင္သြားသည္။ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ အေနအထားထဲမွ ႐ူပက ထမီကုိ အတင္းဆြဲခၽြတ္သည္။ သူမက ထမီကုိ ၿမဲေအာင္ ဝတ္ထားသျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ခၽြတ္ရခက္သည္။
"ျဖည္းျဖည္းခၽြတ္ပါ"
အတင္းဆြဲခၽြတ္သျဖင့္ ေတာ္ေတာ္နာသည္။ အက်ႌကုိပင့္ျပန္သည္။ ဘရာက အခုိင္အမာမုိ႔ ႏုိ႔ကုိ ကုိင္မရ ျဖစ္ျပန္သည္။ ႐ူပက အတင္းဆြဲပင့္သျဖင့္ ႏုိ႔လည္း ေတာ္ေတာ္နာသည္။
"ဖယ္ပါ၊ ရွင့္စိတ္တုိင္းက် ေနေပးပါ့မယ္"
မရပါ။ ႐ူပက သူကုိယ္တုိင္လုပ္ရမွ ေက်နပ္ဟန္ရွိပါသည္။ ဘရာကုိ အတင္းဆြဲခၽြတ္သည္။ ႏုိ႔တစ္လံုးေပၚေတာ့ အတင္းကုိင္သည္။ ေတာ္ေတာ္ဆုိးသည့္လူ။ စုိ႔သည္။ ေပါင္ၾကားကုိ ဆြဲပြတ္သည္။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္၏ အျပဳအစုကုိ မခံဖူးေသာ မုိးမုိးလြင္မွာ ၾကမ္းတမ္းေသာ အျပဳအမူမ်ားေအာက္ တိမ္းေမွာက္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဤအထာကုိ ႐ူပက မသိ။ သူသိသည္က ဤအပ်ိဳမေခ်ာေခ်ာေလးထံမွ ကာမကုိ ခက္ခဲစြာ ရယူမွ ရမည္ဟုသာ သိထားသည္။
မုိးမုိးလြင္။
အျပင္အဆင္ေၾကာင့္ မဟုတ္လည္း သူမဝတ္ပံုစားပံုက ေတာ္ေတာ္အခ်ိဳးက်သည္။ ရင္နဲ႔တင္က ျပည့္ျပည့္က်ပ္က်ပ္မုိ႔ ျမင္ေတြ႕လုိက္တုိင္း အသည္းယားေစသည္။ ယေန႔ သူမက ထမီအနက္ေရာင္တြင္ စိန္ပြင့္လုိ အပြင့္ေသးေသးေလးမ်ား ပါေသာ ပြင့္႐ုိက္ထမီဝတ္လာသည္။ အက်ႌက အတြင္းအက်ႌအနက္ျဖစ္ၿပီး အျပင္မွ အျဖဴေရာင္ အက်ႌေလး ဖံုးဝတ္လာသည္။ ခုေတာ့ အက်ႌမ်ား မရွိေတာ့။ ဘရာအနက္ေရာင္ႏွင့္ အတြင္းခံအနက္ေရာင္ေလးသာ တစ္ကုိယ္လံုးတြင္ က်န္သည္။ အေရးထဲ ႐ူပက သူ႔ပုဆုိးသူခၽြတ္ရာတြင္ လႊဲေနေသးသည္။ အထက္သုိ႔ခၽြတ္ၿပီးကာမွ အဆင္မေျပသျဖင့္ ေအာက္သုိ႔ဆြဲခၽြတ္ခ်ရသည္။ ထုိအခ်ိန္ သူမ႐ုန္းထလုိက္လွ်င္ ရေသာ္လည္း သူမဟန္ေဆာင္သာ ႐ုန္းသည္။ သူမအတြင္းခံကုိ တစ္ဝက္ေလာက္ခၽြတ္ၿပီး အေပၚမွ တက္ခြသည္။
"ႁပြတ္"
"အြတ္"
သူမ ေတာ္ေတာ္ေအာင့္သြားသည္။ ေတာ္ေသးသည္။ ခုနကတည္းက သူမစိတ္လာကာ ေစာက္ရည္မ်ားစုိေနေသာေၾကာင့္ ေရွာေရွာ႐ႈ႐ႈဝင္သြားသည္။ လူပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့လည္း အေပါက္ကုိေတာ့ တည့္ေအာင္ ထုိးႏုိင္သည္ေလ။ မုိးမုိးလြင္မွာ အပ်ိဳလည္းျဖစ္ ပထမအႀကိမ္လည္းျဖစ္ေသာ ထုိကိစၥကုိ ၿပီးသြားသည့္တုိင္ ေစာက္ဖုတ္နာသည္ကလႊဲ၍ ဘာမွ ေကာင္းေကာင္း မခံစားလုိက္ရ။ တစ္ခုပဲ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ သူမ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ေအာ္ရသည္။
လုိးလုိ႔ၿပီးသည့္ေနာက္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မထဘဲ သူမေပၚ ေမွာက္အိပ္ေနေသာ ႐ူပကုိ သူမတြန္းထုတ္သည္။
"ေဖာက္"
သူမေစာက္ဖုတ္တြင္ စိမ္ထားေသာ လီးက ကၽြတ္ထြက္သြားသည္။ ႐ူပက ခုမွ ကမန္းကတန္းထသည္။ မုိးမုိးလြင္က သူမအဝတ္ကို ေကာက္ကာ ျပန္ဝတ္သည္။ ႐ူပမွ ဘာစကားမွ မစသျဖင့္ သူမလည္း ဘာမွ မေျပာဘဲ ထြက္လာခဲ့သည္။ ေပါင္ၾကားထဲေတာ့ ေအာင့္လ်က္။ ဟန္ေဆာင္ကာ အိမ္ျပန္ခဲ့သည္။ ေရကုိ အဝခ်ိဳးပစ္သည္။
"မင္းလာရဲေသးသားပဲ"
ေနာက္တစ္ေန႔ သူမေရာက္သြားေတာ့ ႐ူပက ဆီးႀကိဳေျပာသည့္စကား။ ပါးနားေတြ လိမ့္႐ုိက္ပစ္ခ်င္စိတ္ကုိ ေပါက္သြားေသာ္လည္း သူမဟန္ေဆာင္လုိက္သည္။
"ပတ္ဝန္းက်င္က ဘာလဲ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိတာကုိ အထင္မခံႏုိင္ဘူး၊ အေမးမခံႏုိင္ဘူး"
"ကုိယ့္ကုိ ခ်စ္လုိ႔ မဟုတ္ဘူးလား"
"ေဝးေသး ရွင့္လုိ အူေၾကာင္ေၾကာင္ကုိ စိတ္ကူးထဲေတာင္ မထည့္ဘူး၊ မိန္းမ ဘယ္လုိ ရသလဲကုိ စဥ္းစားလုိ႔ကုိ မရဘူး"
မုိးမုိးလြင္က ဆြေပးသလုိ ႐ူပရ႕ဲ ေယာက်္ားမာနကုိ ထိခုိက္ေလၿပီ။ ႐ူပ မခုိးမခန္႔ေလးၿပံဳးလုိက္သည္။ ထုိအၿပံဳးေအာက္တြင္...
႐ူပက မုိးမုိးလြင္ကုိယ္လံုးကုိ ေပြ႕ခ်ီလုိက္သည္။ သူမလက္ထဲမွ ပုိက္ဆံအိတ္ကုိ ယူကာ ေနရာတက်ထားလုိက္သည္။ အက်ႌကုိ စခၽြတ္သည္။ နားသယ္စမ်ားကို မထိတထိနမ္းသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနီးနီးကပ္ကပ္ထားကာ လက္ကုိ ေနာက္ပုိ႔၍ ဘရာႀကိဳးကုိ ျဖဳတ္သည္။ မုိးမုိးလြင္က နမ္းမည္ထင္ေသာလည္း မနမ္းသျဖင့္ မုိးမုိးလြင္ ေနရခက္သြားသည္။ ႏုိ႔ႏွစ္လံုးကုိ ပြတ္သည္။ ေနာက္ လည္တုိင္မ်ားကုိ နမ္းသည္။ သူမ ေမာ့တက္သြားသည္။ ႏုိ႔ကုိ အေပၚယံသာ ပြတ္သည္။ သူမနားရြက္ဝန္းက်င္ကုိနမ္းေနသျဖင့္ သူမက လွည့္နမ္းေသာ္လည္း ႐ူပက ေရွာင္ကာ နမ္းသည္။ မုိးမုိးလြင္ ဖီးပုိတက္လာသည္။ ေပါင္ေပၚတင္ထားေသာ သူမလက္ကုိ ဆြဲယူၿပီး႐ူပက လီးကုိ ကုိင္ခုိင္းသည္။ သူမက လက္ျပန္ကုိင္ေပးသည္။ သူမႏုိ႔ႏွစ္လံုးကုိ ဆြဲယူၿပီး စုိ႔သည္။ သူမေခါင္းကုိ သိမ္းဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သည္။
႐ူပက သူမကို ေပါင္ၾကားထဲထည့္ကာ ေနာက္မွ ဖက္သည္။ ႏုိ႔ႏွစ္လံုးကုိ ၿပိဳင္ကစားသည္။ သူမေကာ့ေနသည္။ မုိးမုိးလြင္က ႐ူပရင္ခြင္ထဲကုိ မွီလုိက္သည္။ ထမီကုိပင့္လုိက္သည္။
"ဒီေန႔ေတာ့ လိေမၼာ္ေရာင္ေလးနဲ႔ လွလြန္းတယ္"
သူမ ထမီေရာင္ကုိ ေျပာခ်င္းျဖစ္သည္။ သူမအတြင္းခံကုိ အျဖဴေရာင္ ဝတ္ထားသည္။ ေနာက္မွဖက္ကာ အတြင္းခံထဲ လက္ႏႈိက္သည္။ အဖုတ္ကုိ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ပြတ္သည္။ ေနာက္မွ ပခံုးကုိ နမ္းသည္။ သူမ ျပန္နမ္းခ်င္ေသာ္လည္း နမ္းမရ ျဖစ္ေနသည္။ သူမ ပုိဖီးလ္တက္လာသည္။ လက္ခလယ္ျဖင့္ ေစာက္ေစ့ကုိ ဆတ္ဆတ္ေလး ကုတ္သည္။ ႏုိ႔ကုိလည္း ကုိင္ဆုတ္ထားသည္။ ခုေတာ့ သူမေမာရၿပီ။ သူမမ်က္ႏွာကုိ ဆြဲေမာ့ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သည္။ ေစာက္ေစ့ကုိ ကလိေနျခင္းေၾကာင့္ ဖီးလ္ပုိလာသည္။ သူမကုိ လွဲအိပ္ေစသည္။ ေပါင္တစ္ဖက္ကုိ မခ်ီကာ အတြင္းခံမခၽြတ္ေသးဘဲ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ေစာက္ေစ့ကုိ စုပ္သည္။ ႏုိ႔ကုိလည္း လွမ္းကုိင္ထားသည္။ သူမေလးဖက္ေထာက္သည္။ အဖုတ္ကုိ မျပတ္ႏႈိက္သည္။
သူမထမီေရာ အတြင္းခံပါ အကုန္ခၽြတ္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲ လက္ခလယ္သြင္းကာ တဆတ္ဆတ္ႏွင့္ ထုိးသည္။ သူမ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္ခလယ္က အကုန္ဝင္သည္ မဟုတ္ဘဲ တစ္ဆစ္ေက်ာ္ေက်ာ္မွ် သြင္းကာ ကေလာ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေအာက္မွ ေစာက္ေစ့ကုိ ေကာ္တက္ၿပီး အေပၚမွ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ စုပ္ကာ တစ္ဖက္ျဖင့္ ႏုိ႔ကုိ ပြတ္ေခ်သည္။ ကုိ႐ူပက သူမေစာက္ေစ့ကုိ စုပ္ရင္း အက်ႌကုိခၽြတ္သည္။ သူမေျခမ်ားက ကုိ႐ူပေက်ာကုိ ပြတ္မိသည္။ သူမဖင္ေပါက္မွ အေပၚသုိ႔ လ်က္တက္သည္။ သူမ စိတ္မထိန္းႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ သူမေခါင္းကုိ ခါယမ္းကာ ညည္းေနရသည္။
"ႀကိဳက္လား"
"အင္း အင္း"
သူမညည္းကာ အေျဖေပးရသည္။ သူမေခါင္းကို မထူကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္သည္။ ေနာက္ အဖုတ္ကုိ ျပန္စုပ္သည္။ သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္ကုိ အထက္သုိ႔ပင့္ကာ ကားေအာင္ ဖိထားၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲကုိ လွ်ာနဲ႔ ထုိးထည့္ရာ မုိးမုိးလြင္မွာ မူးမုိက္ေနေအာင္ ခံစားရ၏။ သူမတင္လံုးကုိလည္း ေနရာစံုေအာင္ နမ္းေလသည္။ ေစာက္ေစ့ကုိ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဆြဲနမ္းေလရာ မုိးမုိးလြင္မွာ ေကာ့၍ ေန၏။ ႐ူပက ေပါင္တစ္ဖက္ကုိ ထမ္း၍ ေစာက္ဖုတ္ကုိ စုတ္သည္။ သူမက လက္ေနာက္ျပန္ေထာက္ကာ တေလာကလံုး ေမွာင္က်ေနေတာ့၏။ မ်က္လံုးမ်ား မဖြင့္ႏုိင္ပါ။ ႏႈတ္ခမ္းလည္း မပိတ္ႏုိင္ပါ။ ႐ူပမ်က္ႏွာေပၚ ခြထုိင္ရင္းက သူမမွာ တြန္႔လိမ္ေနသည္။ ေကာ့တက္ေနသည္။ ႐ူပက ေဘးတြင္ ထုိင္ကာ သူမအဖုတ္ကုိ ႏႈိက္ကစားသည္။ တစ္ဖက္က ႏုိ႔ကုိင္ၿပီး ဖိထားသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူမေကာ့တက္ေနရသည္။
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ၿပီး ကုိ႐ူပက သူမေခါင္းကုိ ေအာက္သုိ႔တြန္းခ်ေတာ့ လီးစုပ္ခုိင္းမွန္း သူမသိလုိက္သည္။ သူမ တစ္ခါမွ လီးမစုပ္ဖူးပါ။ အလုိးပင္ မေန႔က တစ္ခါသာ ခံရဖူးသည္။ ၾကားဖူး႐ံုပဲ ၾကားဖူးေသာ ကိစၥ။ ၾကားဖူးတာေတာင္ သူငယ္ခ်င္းထဲမွ တစ္ေယာက္က ထုိကိစၥအားသန္ၿပီး ႀကိဳက္ကုန္းလုိက္လုပ္သျဖင့္ ဘယ္ဘဲက ဘယ္လုိ စသျဖင့္ ေျပာၿပီး ဘယ္လိုပံုစံစသျဖင့္ ေျပာျပဖူးေသာေၾကာင့္သာ ၾကားဖူးျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ မသင္ဘဲ တတ္သည့္ ကိစၥမ်ားထဲတြင္ ဤကိစၥလည္း ပါဝင္သမုိ႔ မုိးမုိးလြင္တစ္ေယာက္ မတ္ေနေသာ လီးအရင္းကုိကုိင္ကာ ငံုခ်လုိက္သည္။ ႏွာေခါင္းသုိ႔ ဘာအနံ႔မွန္းမသိ တုိးဝင္လာသည္။ လွ်ာတြင္လည္း ငံသလုိလုိ အရသာ ခံစားရသည္။ သုိ႔ေသာ္ မရြံမိပါ။
"မင္းက ဒါေၾကာင့္ ငါ့ကုိ အူေၾကာင္ေၾကာင္လုိ႔ ေျပာတာကိုး"
သူမကုိ ကၽြမ္းက်င္ၿပီးသားဟု ႐ူပထင္သည္ေလ။ ရပါတယ္။ ကိစၥမရွိ။ ႐ူပက သူမတင္လံုးကုိ ဆြဲလုိက္သည္။ သူမ၏ တင္လံုးမ်ားကုိ စိတ္ႀကိဳက္ကုိင္ကာ ၿဖဲလုိက္ ပူးလုိက္လုပ္သည္။ သူမကေတာ့ လီးကုိသာ တြင္တြင္စုပ္ေပးသည္။
႐ူပက ပက္လက္အိပ္ေနေသာ မုိးမုိးလြင္၏ ဒူးကုိ ေကြးကာ ေမွက္အိပ္ၿပီး သြင္းထည့္လုိက္သည္။ လီးက မလြဲမေခ်ာ္ ဝင္သြားသည္။ မုိးမုိးလြင္မွာ အဆာလြန္ေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ နာရေကာင္းမွန္း မသိ။ သုိ႔ေသာ္ ညည္းေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ညည္းမိသည္။ နာလုိ႔ ညည္းျခင္း မဟုတ္ဘဲ ေကာင္းလုိ႔ ညည္းျခင္းျဖစ္သည္။ ႐ူပက သူမကုိ ဆြဲထူသည္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ကုိ မီွခ်သည္။ သူမက အေပၚက ျဖစ္သြားသည္။ ဒူးတုတ္အခြလုိက္ျဖစ္သြားသည္။ ကုတင္ေခါင္းရင္း ဘားတန္းကုိ ဆုတ္ကုိင္လုိက္သည္။ ႐ူပက သူမတင္ႏွစ္လံုးကုိ ဆုတ္ကုိင္ၿပီး ပင့္တင္လုိက္ ဆြဲခ်လုိက္ လုပ္သည္။ လီးက ျဖည္းညင္းစြာ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ ဝင္လုိက္ ထြက္လုိက္ျဖစ္ေနသည္။ တင္လံုးကုိ ပင့္တင္လိုက္လွ်င္ သူမႏုိ႔က အေပၚေရာက္သြားသျဖင့္ ႐ူပက အသင့္စုိ႔သည္။
"အားလည္း မရဘူး ေညာင္းလည္း ေညာင္းလာၿပီ"
တကယ္ အားမရပါ။ သူမတင္လံုးကုိ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပင့္တင္သည္။ ဆြဲခ်သည္။ လီးလံုးက ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဝင္ထြက္သည္။
"ကုိယ္တုိင္ ေဆာင့္ခ်ေလ"
သူမက ႐ူပပခံုးကုိကုိင္ကာ ေဆာင့္ခ်သည္။ ႐ူပေကာ့ထားေပးေသာ္လည္း အားမရ။ ႐ူပက သူမႏုိ႔သီးဖ်ားကုိ ပြတ္ေခ်ေနသည္။ သူမက အဆာလြန္ေန၍လား မသိ။ အားမရသလုိ ျဖစ္ေနသည္။ သူမ တိတ္ဆိတ္စြာ ေဆာင့္ခ်ေနသည္ကုိ ႐ူပက ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္သည္။
မွန္တင္ခံုေပၚ သူမေပါင္တစ္ဖက္ တင္သည္။ သူမမ်က္ႏွာကုိ ေဘးတစ္ေစာင္း တြန္းကပ္ထားသည္။ သူမေစာက္ဖုတ္ ဘယ္လုိ ေနမည္နည္း။ ႐ူပက တင္တစ္ျခမ္းကုိ တြန္းကာ သြင္းထည့္သည္။ ေစာက္ပတ္လမ္းေၾကာင္း၏ ေဘးသားမ်ားကုိ လီးက ေတာက္ေလွ်ာက္ထုိးဝင္သျဖင့္ တစ္ကုိယ္လံုး က်ဥ္ထြက္သြားသည္။ ႐ူပမွ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူမလည္ပင္းကုိ ခ်ဳပ္ထားသည္။ သူမပါးျပင္မွာ မွန္တြင္ကပ္ေနသည္။ ဖ်တ္ခနဲ သူမ႐ုပ္ကုိ လွမ္းျမင္ျမင္ေနရသည္။ ေတာ္ေတာ္နာသျဖင့္ ႐ႈံ႕မဲ့ေနသည့္ပံုစံ။
"အ.................."
ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ေဇာင္းကုိ ထုိးသျဖင့္ သူမ ေတာ္ေတာ္ကုိ ေအာ္ညည္းမိသည္။ ေနာက္ ခပ္သြက္သြက္ပင္ လုိးသည္။ ခုမွ အာသာနည္းနည္းေျပလာသလုိ ရွိလာသည္။ သူမခပ္တုိးတုိးညည္းသည္။ ညည္းသံတုိးသျဖင့္ ႐ူပက အားကုန္ လုိးသည္။
"အား ဟား အား ဟား အြန္း ဟား အုိး ဟား"
"ဝူး ရွီး ဝူး ရွီး"
သည္တစ္ႀကိမ္ေတာ့ သူမတကယ္ အံကုိ ႀကိတ္ထားရသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာလာၿပီ မဟုတ္လား။ ေစာက္ဖုတ္လည္း ပူလာေလၿပီ။ ႐ူပက ခါးေစာင္းကုိ ကုိင္ကာ ေတာက္ေလွ်ာက္လုိးသည္။
မုိးမုိးလြင္ ဇက္ပုေလာက္ေအာင္ နာသည့္ ခံနည္းမ်ိဳးျဖင့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေျပာင္းသည္။ ႐ူပက ခံုတြင္ထုိင္သည္။ သူမက ေနာက္ျပန္ဖက္ကာ ကုိယ့္ဟာထဲ ကုိယ္တုိင္ ျပန္ကုိင္သြင္းၿပီး ေဆာင့္ခ်ရသည္။ ႐ူပက သူမ ဗုိက္သားကုိ တစ္ဖက္ ေပါင္တစ္ဖက္ကုိ တစ္ဖက္ ေပြ႕ထားသည္။ အခ်က္က်ေအာင္ ေဆာင့္ေစသည္။ ေျခတစ္ဖက္က ႐ူပေပါင္ေပၚ တင္ထားသည္။ ေျခႏွစ္ဖက္တင္လုိက္သည္။ မုိးမုိးလြင္သည္ ႐ူပ၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ေပၚ တက္ထုိင္ကာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္လွ်က္ ေဆာင့္ခ်သည္။ ေဆာင့္ခ်ရင္း သူမထိန္းထားသည့္ၾကားက သူမေစာက္ရည္ထြက္သည္။
အခန္း (၄)
"သားေလးေကာ"
"သားေလး ေနမေကာင္းဘူးဆရာမ၊ အခန္းထဲ သိပ္ထားတယ္၊ ဝင္ၾကည့္သြားပါဦး"
"ဟင္ ဟုတ္လား"
မုိးမုိးလြင္က ဘုမသိ ဘမသိ ကေလးငယ္ အခန္းထဲသုိ႔ ဝင္လုိက္သည္။ ကေလးကုိ စာသင္ေပးရင္း သံေယာဇဥ္တြယ္မိသည္။ ကုိ႐ူပကေတာ့ သူ႔ခြင္ထဲ ေရာက္လာေသာ မုိးမုိးလြင္၏ တင္လံုးကုိ ၾကည့္ရင္း အခန္းထဲ ေရာက္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေစာင့္ရသည္။ တကယ္လည္း ကေလးက ေနမေကာင္းပါ။ သုိ႔ေသာ္ ဘြားေအျဖစ္သူက စိတ္မခ်ျဖစ္ကာ လာေခၚသြားသည္။ ကေလးက မိတဆုိးေလးမုိ႔ သူ မျပဳစုတတ္မွာကုိ စုိးရိမ္ကာ ေခၚသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ကေလးက သံုးႏွစ္ဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ငယ္သည္။ မိန္းမဆံုးေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းလည္းျဖစ္ နဂုိရ္လည္း ခင္ရင္းစြဲရွိသမုိ႔ မုိးမုိးလြင္က ကေလးကုိ လာထုိင္းေပးရင္း စာေလးသင္ေပးသည္။ ကေလးကုိ ငဲ့ညာၿပီး ေနာက္မိန္းမ မယူခဲ့ေသာ္လည္း ၾကာေတာ့ ဟုိဟာကုိ ဆာလာသည္။ မုိးမုိးလြင္ကလည္း တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ဝတ္လာသည့္ အဝတ္အစားမ်ားက စိန္ေခၚေနသလုိ ျဖစ္ေနသည္။
"ကေလးက ဘယ္မွာလဲဟင္"
႐ူပ အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီး Lock ခ်လုိက္ေတာ့ မုိးမုိးလြင္က သေဘာေပါက္လုိက္သည္။
"ရွင္ မယုတ္မာနဲ႔ေနာ္"
မုိးမုိးလြင္ မ်က္ႏွာက က်ားရဲမ မ်က္ႏွာသြင္ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းသြားသည္။ က်ားရဲမလည္း က်ားရဲထီးနဲ႔ေတြ႕လွ်င္ ႐ႈံးရမည္ မလြဲပဲ မဟုတ္လား။
"လြတ္ေနာ္ လြတ္"
သူဖက္ကာ နမ္းေတာ့ မုိးမုိးလြင္ ႐ုန္းသည္။ ခါးကုိ ေပြ႕ထားကာ ပါးကို တရႊတ္ရႊတ္နမ္းသည္။ မုိးမုိးလြင္ ေရွာင္ေသာ္လည္း မရ။ တင္ႏွစ္လံုးကုိ ႀကံဳးကုိင္ဆုတ္ကာ ပင့္ထားေတာ့ သူမ အင့္ခနဲကုိ ျဖစ္သြားသည္။ သူမလည္တုိင္ကုိ ကုိက္ထားလုိက္သည့္ပံုမွာ သူမဘယ္လုိလုပ္လုပ္ မရရေအာင္ ကာမကုိ ယူေတာ့မည္မွန္း ေသခ်ာသြားေစသည္။
"ကုိ႐ူပ"
"..........."
႐ူပ ဘာမွ မေျပာဘဲ တင္ႏွစ္လံုးကုိ ဆုတ္ကာ ပင့္သည္။
"ကုိ႐ူပ"
"............"
"ကၽြန္မ ကၽြန္မ ရွင့္ဆႏၵကုိ လုိက္ေလ်ာေပးပါ့မယ္ လြတ္ပါရွင္ လြတ္ လြတ္ပါေနာ္"
မရပါ။ ႐ူပ မလြတ္ပါ။ သူမကုိယ္လံုးကုိ ဆဲြယူကာ ကုတင္ေပၚပစ္အိပ္သည္။ ဆုိဖာမ်ားက အိခနဲ ကုိယ္ထဲ ျမဳပ္ဝင္သြားသည္။ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ အေနအထားထဲမွ ႐ူပက ထမီကုိ အတင္းဆြဲခၽြတ္သည္။ သူမက ထမီကုိ ၿမဲေအာင္ ဝတ္ထားသျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ခၽြတ္ရခက္သည္။
"ျဖည္းျဖည္းခၽြတ္ပါ"
အတင္းဆြဲခၽြတ္သျဖင့္ ေတာ္ေတာ္နာသည္။ အက်ႌကုိပင့္ျပန္သည္။ ဘရာက အခုိင္အမာမုိ႔ ႏုိ႔ကုိ ကုိင္မရ ျဖစ္ျပန္သည္။ ႐ူပက အတင္းဆြဲပင့္သျဖင့္ ႏုိ႔လည္း ေတာ္ေတာ္နာသည္။
"ဖယ္ပါ၊ ရွင့္စိတ္တုိင္းက် ေနေပးပါ့မယ္"
မရပါ။ ႐ူပက သူကုိယ္တုိင္လုပ္ရမွ ေက်နပ္ဟန္ရွိပါသည္။ ဘရာကုိ အတင္းဆြဲခၽြတ္သည္။ ႏုိ႔တစ္လံုးေပၚေတာ့ အတင္းကုိင္သည္။ ေတာ္ေတာ္ဆုိးသည့္လူ။ စုိ႔သည္။ ေပါင္ၾကားကုိ ဆြဲပြတ္သည္။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္၏ အျပဳအစုကုိ မခံဖူးေသာ မုိးမုိးလြင္မွာ ၾကမ္းတမ္းေသာ အျပဳအမူမ်ားေအာက္ တိမ္းေမွာက္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဤအထာကုိ ႐ူပက မသိ။ သူသိသည္က ဤအပ်ိဳမေခ်ာေခ်ာေလးထံမွ ကာမကုိ ခက္ခဲစြာ ရယူမွ ရမည္ဟုသာ သိထားသည္။
မုိးမုိးလြင္။
အျပင္အဆင္ေၾကာင့္ မဟုတ္လည္း သူမဝတ္ပံုစားပံုက ေတာ္ေတာ္အခ်ိဳးက်သည္။ ရင္နဲ႔တင္က ျပည့္ျပည့္က်ပ္က်ပ္မုိ႔ ျမင္ေတြ႕လုိက္တုိင္း အသည္းယားေစသည္။ ယေန႔ သူမက ထမီအနက္ေရာင္တြင္ စိန္ပြင့္လုိ အပြင့္ေသးေသးေလးမ်ား ပါေသာ ပြင့္႐ုိက္ထမီဝတ္လာသည္။ အက်ႌက အတြင္းအက်ႌအနက္ျဖစ္ၿပီး အျပင္မွ အျဖဴေရာင္ အက်ႌေလး ဖံုးဝတ္လာသည္။ ခုေတာ့ အက်ႌမ်ား မရွိေတာ့။ ဘရာအနက္ေရာင္ႏွင့္ အတြင္းခံအနက္ေရာင္ေလးသာ တစ္ကုိယ္လံုးတြင္ က်န္သည္။ အေရးထဲ ႐ူပက သူ႔ပုဆုိးသူခၽြတ္ရာတြင္ လႊဲေနေသးသည္။ အထက္သုိ႔ခၽြတ္ၿပီးကာမွ အဆင္မေျပသျဖင့္ ေအာက္သုိ႔ဆြဲခၽြတ္ခ်ရသည္။ ထုိအခ်ိန္ သူမ႐ုန္းထလုိက္လွ်င္ ရေသာ္လည္း သူမဟန္ေဆာင္သာ ႐ုန္းသည္။ သူမအတြင္းခံကုိ တစ္ဝက္ေလာက္ခၽြတ္ၿပီး အေပၚမွ တက္ခြသည္။
"ႁပြတ္"
"အြတ္"
သူမ ေတာ္ေတာ္ေအာင့္သြားသည္။ ေတာ္ေသးသည္။ ခုနကတည္းက သူမစိတ္လာကာ ေစာက္ရည္မ်ားစုိေနေသာေၾကာင့္ ေရွာေရွာ႐ႈ႐ႈဝင္သြားသည္။ လူပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့လည္း အေပါက္ကုိေတာ့ တည့္ေအာင္ ထုိးႏုိင္သည္ေလ။ မုိးမုိးလြင္မွာ အပ်ိဳလည္းျဖစ္ ပထမအႀကိမ္လည္းျဖစ္ေသာ ထုိကိစၥကုိ ၿပီးသြားသည့္တုိင္ ေစာက္ဖုတ္နာသည္ကလႊဲ၍ ဘာမွ ေကာင္းေကာင္း မခံစားလုိက္ရ။ တစ္ခုပဲ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ သူမ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ေအာ္ရသည္။
လုိးလုိ႔ၿပီးသည့္ေနာက္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မထဘဲ သူမေပၚ ေမွာက္အိပ္ေနေသာ ႐ူပကုိ သူမတြန္းထုတ္သည္။
"ေဖာက္"
သူမေစာက္ဖုတ္တြင္ စိမ္ထားေသာ လီးက ကၽြတ္ထြက္သြားသည္။ ႐ူပက ခုမွ ကမန္းကတန္းထသည္။ မုိးမုိးလြင္က သူမအဝတ္ကို ေကာက္ကာ ျပန္ဝတ္သည္။ ႐ူပမွ ဘာစကားမွ မစသျဖင့္ သူမလည္း ဘာမွ မေျပာဘဲ ထြက္လာခဲ့သည္။ ေပါင္ၾကားထဲေတာ့ ေအာင့္လ်က္။ ဟန္ေဆာင္ကာ အိမ္ျပန္ခဲ့သည္။ ေရကုိ အဝခ်ိဳးပစ္သည္။
"မင္းလာရဲေသးသားပဲ"
ေနာက္တစ္ေန႔ သူမေရာက္သြားေတာ့ ႐ူပက ဆီးႀကိဳေျပာသည့္စကား။ ပါးနားေတြ လိမ့္႐ုိက္ပစ္ခ်င္စိတ္ကုိ ေပါက္သြားေသာ္လည္း သူမဟန္ေဆာင္လုိက္သည္။
"ပတ္ဝန္းက်င္က ဘာလဲ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိတာကုိ အထင္မခံႏုိင္ဘူး၊ အေမးမခံႏုိင္ဘူး"
"ကုိယ့္ကုိ ခ်စ္လုိ႔ မဟုတ္ဘူးလား"
"ေဝးေသး ရွင့္လုိ အူေၾကာင္ေၾကာင္ကုိ စိတ္ကူးထဲေတာင္ မထည့္ဘူး၊ မိန္းမ ဘယ္လုိ ရသလဲကုိ စဥ္းစားလုိ႔ကုိ မရဘူး"
မုိးမုိးလြင္က ဆြေပးသလုိ ႐ူပရ႕ဲ ေယာက်္ားမာနကုိ ထိခုိက္ေလၿပီ။ ႐ူပ မခုိးမခန္႔ေလးၿပံဳးလုိက္သည္။ ထုိအၿပံဳးေအာက္တြင္...
႐ူပက မုိးမုိးလြင္ကုိယ္လံုးကုိ ေပြ႕ခ်ီလုိက္သည္။ သူမလက္ထဲမွ ပုိက္ဆံအိတ္ကုိ ယူကာ ေနရာတက်ထားလုိက္သည္။ အက်ႌကုိ စခၽြတ္သည္။ နားသယ္စမ်ားကို မထိတထိနမ္းသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနီးနီးကပ္ကပ္ထားကာ လက္ကုိ ေနာက္ပုိ႔၍ ဘရာႀကိဳးကုိ ျဖဳတ္သည္။ မုိးမုိးလြင္က နမ္းမည္ထင္ေသာလည္း မနမ္းသျဖင့္ မုိးမုိးလြင္ ေနရခက္သြားသည္။ ႏုိ႔ႏွစ္လံုးကုိ ပြတ္သည္။ ေနာက္ လည္တုိင္မ်ားကုိ နမ္းသည္။ သူမ ေမာ့တက္သြားသည္။ ႏုိ႔ကုိ အေပၚယံသာ ပြတ္သည္။ သူမနားရြက္ဝန္းက်င္ကုိနမ္းေနသျဖင့္ သူမက လွည့္နမ္းေသာ္လည္း ႐ူပက ေရွာင္ကာ နမ္းသည္။ မုိးမုိးလြင္ ဖီးပုိတက္လာသည္။ ေပါင္ေပၚတင္ထားေသာ သူမလက္ကုိ ဆြဲယူၿပီး႐ူပက လီးကုိ ကုိင္ခုိင္းသည္။ သူမက လက္ျပန္ကုိင္ေပးသည္။ သူမႏုိ႔ႏွစ္လံုးကုိ ဆြဲယူၿပီး စုိ႔သည္။ သူမေခါင္းကုိ သိမ္းဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သည္။
႐ူပက သူမကို ေပါင္ၾကားထဲထည့္ကာ ေနာက္မွ ဖက္သည္။ ႏုိ႔ႏွစ္လံုးကုိ ၿပိဳင္ကစားသည္။ သူမေကာ့ေနသည္။ မုိးမုိးလြင္က ႐ူပရင္ခြင္ထဲကုိ မွီလုိက္သည္။ ထမီကုိပင့္လုိက္သည္။
"ဒီေန႔ေတာ့ လိေမၼာ္ေရာင္ေလးနဲ႔ လွလြန္းတယ္"
သူမ ထမီေရာင္ကုိ ေျပာခ်င္းျဖစ္သည္။ သူမအတြင္းခံကုိ အျဖဴေရာင္ ဝတ္ထားသည္။ ေနာက္မွဖက္ကာ အတြင္းခံထဲ လက္ႏႈိက္သည္။ အဖုတ္ကုိ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ပြတ္သည္။ ေနာက္မွ ပခံုးကုိ နမ္းသည္။ သူမ ျပန္နမ္းခ်င္ေသာ္လည္း နမ္းမရ ျဖစ္ေနသည္။ သူမ ပုိဖီးလ္တက္လာသည္။ လက္ခလယ္ျဖင့္ ေစာက္ေစ့ကုိ ဆတ္ဆတ္ေလး ကုတ္သည္။ ႏုိ႔ကုိလည္း ကုိင္ဆုတ္ထားသည္။ ခုေတာ့ သူမေမာရၿပီ။ သူမမ်က္ႏွာကုိ ဆြဲေမာ့ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သည္။ ေစာက္ေစ့ကုိ ကလိေနျခင္းေၾကာင့္ ဖီးလ္ပုိလာသည္။ သူမကုိ လွဲအိပ္ေစသည္။ ေပါင္တစ္ဖက္ကုိ မခ်ီကာ အတြင္းခံမခၽြတ္ေသးဘဲ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ေစာက္ေစ့ကုိ စုပ္သည္။ ႏုိ႔ကုိလည္း လွမ္းကုိင္ထားသည္။ သူမေလးဖက္ေထာက္သည္။ အဖုတ္ကုိ မျပတ္ႏႈိက္သည္။
သူမထမီေရာ အတြင္းခံပါ အကုန္ခၽြတ္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲ လက္ခလယ္သြင္းကာ တဆတ္ဆတ္ႏွင့္ ထုိးသည္။ သူမ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္ခလယ္က အကုန္ဝင္သည္ မဟုတ္ဘဲ တစ္ဆစ္ေက်ာ္ေက်ာ္မွ် သြင္းကာ ကေလာ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေအာက္မွ ေစာက္ေစ့ကုိ ေကာ္တက္ၿပီး အေပၚမွ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ စုပ္ကာ တစ္ဖက္ျဖင့္ ႏုိ႔ကုိ ပြတ္ေခ်သည္။ ကုိ႐ူပက သူမေစာက္ေစ့ကုိ စုပ္ရင္း အက်ႌကုိခၽြတ္သည္။ သူမေျခမ်ားက ကုိ႐ူပေက်ာကုိ ပြတ္မိသည္။ သူမဖင္ေပါက္မွ အေပၚသုိ႔ လ်က္တက္သည္။ သူမ စိတ္မထိန္းႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ သူမေခါင္းကုိ ခါယမ္းကာ ညည္းေနရသည္။
"ႀကိဳက္လား"
"အင္း အင္း"
သူမညည္းကာ အေျဖေပးရသည္။ သူမေခါင္းကို မထူကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္သည္။ ေနာက္ အဖုတ္ကုိ ျပန္စုပ္သည္။ သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္ကုိ အထက္သုိ႔ပင့္ကာ ကားေအာင္ ဖိထားၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲကုိ လွ်ာနဲ႔ ထုိးထည့္ရာ မုိးမုိးလြင္မွာ မူးမုိက္ေနေအာင္ ခံစားရ၏။ သူမတင္လံုးကုိလည္း ေနရာစံုေအာင္ နမ္းေလသည္။ ေစာက္ေစ့ကုိ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဆြဲနမ္းေလရာ မုိးမုိးလြင္မွာ ေကာ့၍ ေန၏။ ႐ူပက ေပါင္တစ္ဖက္ကုိ ထမ္း၍ ေစာက္ဖုတ္ကုိ စုတ္သည္။ သူမက လက္ေနာက္ျပန္ေထာက္ကာ တေလာကလံုး ေမွာင္က်ေနေတာ့၏။ မ်က္လံုးမ်ား မဖြင့္ႏုိင္ပါ။ ႏႈတ္ခမ္းလည္း မပိတ္ႏုိင္ပါ။ ႐ူပမ်က္ႏွာေပၚ ခြထုိင္ရင္းက သူမမွာ တြန္႔လိမ္ေနသည္။ ေကာ့တက္ေနသည္။ ႐ူပက ေဘးတြင္ ထုိင္ကာ သူမအဖုတ္ကုိ ႏႈိက္ကစားသည္။ တစ္ဖက္က ႏုိ႔ကုိင္ၿပီး ဖိထားသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူမေကာ့တက္ေနရသည္။
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ၿပီး ကုိ႐ူပက သူမေခါင္းကုိ ေအာက္သုိ႔တြန္းခ်ေတာ့ လီးစုပ္ခုိင္းမွန္း သူမသိလုိက္သည္။ သူမ တစ္ခါမွ လီးမစုပ္ဖူးပါ။ အလုိးပင္ မေန႔က တစ္ခါသာ ခံရဖူးသည္။ ၾကားဖူး႐ံုပဲ ၾကားဖူးေသာ ကိစၥ။ ၾကားဖူးတာေတာင္ သူငယ္ခ်င္းထဲမွ တစ္ေယာက္က ထုိကိစၥအားသန္ၿပီး ႀကိဳက္ကုန္းလုိက္လုပ္သျဖင့္ ဘယ္ဘဲက ဘယ္လုိ စသျဖင့္ ေျပာၿပီး ဘယ္လိုပံုစံစသျဖင့္ ေျပာျပဖူးေသာေၾကာင့္သာ ၾကားဖူးျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ မသင္ဘဲ တတ္သည့္ ကိစၥမ်ားထဲတြင္ ဤကိစၥလည္း ပါဝင္သမုိ႔ မုိးမုိးလြင္တစ္ေယာက္ မတ္ေနေသာ လီးအရင္းကုိကုိင္ကာ ငံုခ်လုိက္သည္။ ႏွာေခါင္းသုိ႔ ဘာအနံ႔မွန္းမသိ တုိးဝင္လာသည္။ လွ်ာတြင္လည္း ငံသလုိလုိ အရသာ ခံစားရသည္။ သုိ႔ေသာ္ မရြံမိပါ။
"မင္းက ဒါေၾကာင့္ ငါ့ကုိ အူေၾကာင္ေၾကာင္လုိ႔ ေျပာတာကိုး"
သူမကုိ ကၽြမ္းက်င္ၿပီးသားဟု ႐ူပထင္သည္ေလ။ ရပါတယ္။ ကိစၥမရွိ။ ႐ူပက သူမတင္လံုးကုိ ဆြဲလုိက္သည္။ သူမ၏ တင္လံုးမ်ားကုိ စိတ္ႀကိဳက္ကုိင္ကာ ၿဖဲလုိက္ ပူးလုိက္လုပ္သည္။ သူမကေတာ့ လီးကုိသာ တြင္တြင္စုပ္ေပးသည္။
႐ူပက ပက္လက္အိပ္ေနေသာ မုိးမုိးလြင္၏ ဒူးကုိ ေကြးကာ ေမွက္အိပ္ၿပီး သြင္းထည့္လုိက္သည္။ လီးက မလြဲမေခ်ာ္ ဝင္သြားသည္။ မုိးမုိးလြင္မွာ အဆာလြန္ေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ နာရေကာင္းမွန္း မသိ။ သုိ႔ေသာ္ ညည္းေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ညည္းမိသည္။ နာလုိ႔ ညည္းျခင္း မဟုတ္ဘဲ ေကာင္းလုိ႔ ညည္းျခင္းျဖစ္သည္။ ႐ူပက သူမကုိ ဆြဲထူသည္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ကုိ မီွခ်သည္။ သူမက အေပၚက ျဖစ္သြားသည္။ ဒူးတုတ္အခြလုိက္ျဖစ္သြားသည္။ ကုတင္ေခါင္းရင္း ဘားတန္းကုိ ဆုတ္ကုိင္လုိက္သည္။ ႐ူပက သူမတင္ႏွစ္လံုးကုိ ဆုတ္ကုိင္ၿပီး ပင့္တင္လုိက္ ဆြဲခ်လုိက္ လုပ္သည္။ လီးက ျဖည္းညင္းစြာ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ ဝင္လုိက္ ထြက္လုိက္ျဖစ္ေနသည္။ တင္လံုးကုိ ပင့္တင္လိုက္လွ်င္ သူမႏုိ႔က အေပၚေရာက္သြားသျဖင့္ ႐ူပက အသင့္စုိ႔သည္။
"အားလည္း မရဘူး ေညာင္းလည္း ေညာင္းလာၿပီ"
တကယ္ အားမရပါ။ သူမတင္လံုးကုိ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပင့္တင္သည္။ ဆြဲခ်သည္။ လီးလံုးက ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဝင္ထြက္သည္။
"ကုိယ္တုိင္ ေဆာင့္ခ်ေလ"
သူမက ႐ူပပခံုးကုိကုိင္ကာ ေဆာင့္ခ်သည္။ ႐ူပေကာ့ထားေပးေသာ္လည္း အားမရ။ ႐ူပက သူမႏုိ႔သီးဖ်ားကုိ ပြတ္ေခ်ေနသည္။ သူမက အဆာလြန္ေန၍လား မသိ။ အားမရသလုိ ျဖစ္ေနသည္။ သူမ တိတ္ဆိတ္စြာ ေဆာင့္ခ်ေနသည္ကုိ ႐ူပက ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္သည္။
မွန္တင္ခံုေပၚ သူမေပါင္တစ္ဖက္ တင္သည္။ သူမမ်က္ႏွာကုိ ေဘးတစ္ေစာင္း တြန္းကပ္ထားသည္။ သူမေစာက္ဖုတ္ ဘယ္လုိ ေနမည္နည္း။ ႐ူပက တင္တစ္ျခမ္းကုိ တြန္းကာ သြင္းထည့္သည္။ ေစာက္ပတ္လမ္းေၾကာင္း၏ ေဘးသားမ်ားကုိ လီးက ေတာက္ေလွ်ာက္ထုိးဝင္သျဖင့္ တစ္ကုိယ္လံုး က်ဥ္ထြက္သြားသည္။ ႐ူပမွ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူမလည္ပင္းကုိ ခ်ဳပ္ထားသည္။ သူမပါးျပင္မွာ မွန္တြင္ကပ္ေနသည္။ ဖ်တ္ခနဲ သူမ႐ုပ္ကုိ လွမ္းျမင္ျမင္ေနရသည္။ ေတာ္ေတာ္နာသျဖင့္ ႐ႈံ႕မဲ့ေနသည့္ပံုစံ။
"အ.................."
ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ေဇာင္းကုိ ထုိးသျဖင့္ သူမ ေတာ္ေတာ္ကုိ ေအာ္ညည္းမိသည္။ ေနာက္ ခပ္သြက္သြက္ပင္ လုိးသည္။ ခုမွ အာသာနည္းနည္းေျပလာသလုိ ရွိလာသည္။ သူမခပ္တုိးတုိးညည္းသည္။ ညည္းသံတုိးသျဖင့္ ႐ူပက အားကုန္ လုိးသည္။
"အား ဟား အား ဟား အြန္း ဟား အုိး ဟား"
"ဝူး ရွီး ဝူး ရွီး"
သည္တစ္ႀကိမ္ေတာ့ သူမတကယ္ အံကုိ ႀကိတ္ထားရသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာလာၿပီ မဟုတ္လား။ ေစာက္ဖုတ္လည္း ပူလာေလၿပီ။ ႐ူပက ခါးေစာင္းကုိ ကုိင္ကာ ေတာက္ေလွ်ာက္လုိးသည္။
မုိးမုိးလြင္ ဇက္ပုေလာက္ေအာင္ နာသည့္ ခံနည္းမ်ိဳးျဖင့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေျပာင္းသည္။ ႐ူပက ခံုတြင္ထုိင္သည္။ သူမက ေနာက္ျပန္ဖက္ကာ ကုိယ့္ဟာထဲ ကုိယ္တုိင္ ျပန္ကုိင္သြင္းၿပီး ေဆာင့္ခ်ရသည္။ ႐ူပက သူမ ဗုိက္သားကုိ တစ္ဖက္ ေပါင္တစ္ဖက္ကုိ တစ္ဖက္ ေပြ႕ထားသည္။ အခ်က္က်ေအာင္ ေဆာင့္ေစသည္။ ေျခတစ္ဖက္က ႐ူပေပါင္ေပၚ တင္ထားသည္။ ေျခႏွစ္ဖက္တင္လုိက္သည္။ မုိးမုိးလြင္သည္ ႐ူပ၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ေပၚ တက္ထုိင္ကာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္လွ်က္ ေဆာင့္ခ်သည္။ ေဆာင့္ခ်ရင္း သူမထိန္းထားသည့္ၾကားက သူမေစာက္ရည္ထြက္သည္။
