Picture
သူေဌးမ (ခ) ကက၏ ဘဝေရွ႕ပုိင္း အပုိဒ္ခြဲ (ဂ)

ထြန္းထြန္းလည္း မန္းေလးသားျဖစ္သည္။ သူမကလည္း မန္းေလးကေန တကၠသုိလ္ကုိ တက္သည္။ သူမက ဖယ္ရီနဲ႔ တက္ေသာ္လည္း ထြန္းထြန္းက DTဆုိင္ကယ္နဲ႔ တက္သည္။ သိပ္မၾကာခင္ သူမတုိ႔ မ်က္မွန္းတန္းမိၾကသည္။ ေနာက္ ထြန္းထြန္းက ဆုိင္ကယ္နဲ႔ လုိက္ခဲ့ရန္ ေျပာသည္။ နဂုိရ္ကတည္းက ပါခ်င္ခ်င္မုိ႔ ႏွစ္ခါ မေခၚလုိက္ရပါ။ တကယ္တမ္း ထြန္းထြန္းဆုိသူမွာ ဆင္းရဲသား၊ ေတာသား ငမြဲေလးတစ္ဦးမွ်သာ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ဉာဏ္ေကာင္းသည္။ ထုိ႔အတူ ေအာက္လမ္းလုိလုိ ဘာလုိလုိ တတ္သည္။ သူေအာက္လမ္းတတ္ေၾကာင္းကုိ သူ႔တစ္ေယာက္တည္းသာ သိသည္။ ထုိပညာျဖင့္ ရြာတြင္ ေက်ာင္းဆရာမေလး ေျခာက္ယာက္၊ အပ်ိဳႀကီး တစ္ေယာက္၊ အပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ လင္ရွိမယား တစ္ေယာက္ႏွင့္ သူေဌးသမီး ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကုိ ကာမျဖင့္ ျမဴဆြယ္စားေသာက္ ႀကီးပြားေနသူ ျဖစ္သည္။ မိဘက မရွိ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားဘဝျဖင့္ ေက်ာင္းတက္ေနသူလည္း ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ က်မ္းစာအုပ္တစ္အုပ္ကုိ ခုိးယူလုိက္ၿပီး ထုိက်မ္းစာထဲအတုိင္း လုပ္လုိက္ရာ နကၡတ္မိသြားသျဖင့္ ကာမသိဒၶိေအာင္ျမင္သြားခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

ထြန္းထြန္း၏ ကာမသိဒၶိအစြမ္းႏွင့္ သူဖန္တီးခဲဲ့ေသာ ခြင္မ်ား
ပထမဦးဆံုး သူစမ္းသပ္လုိက္ေသာ ပစ္မွတ္မွာ အန္တီမူ ျဖစ္သည္။ သားသမီးႏွစ္ေယာက္ရွိ၍ ခရီးခဏခဏ ထြက္ေသာ လင္ရွိသည့္ မိန္းမျဖစ္သည္။ သူ႔လင္က ခရီးထြက္ သားႏွင့္သမီးက ေက်ာင္းတက္ေနေသာ အန္တီမူသည္ ေန႔လည္ေန႔ခင္း အိမ္တြင္ တစ္ေယာက္တည္း ရွိတတ္သျဖင့္ သူေက်ာင္းလစ္ကာ ထုိအိမ္သုိ႔ အလည္သြားခဲ့သည္။ က်မ္းညႊန္းအတိုင္း မယံုတဝက္ ယံုတဝက္နဲ႔ လုပ္ၾကည့္သည္။ စကားေျပာေနရင္း သူက မကပ္ရဘဲ အန္တီမူက ညဳၾကည့္မ်ားျဖင့္ သူ႔အားၾကည့္ကာ ကပ္လာသည္။ သူ႔အား ဟုိကုိင္ ဒီကုိင္ လုပ္လာသည္။ သူလည္း မရဲတရဲ အန္တီမူခါးကုိ ဖက္ၾကည့္သည္။
"လာ ေမာင္ေလး"
အနည္းငယ္ ဝသည္ဟု ထင္ရေသာ္လည္း လင္ရွိမိန္းမလည္းျဖစ္၊ သားသမီးလည္းေမြးထားေသာ အန္တီမူတုိ႔လုိ မိန္းမအတြက္ သိပ္မဆန္းေသာ ကုိယ္လံုးျဖစ္သည္။ ေတာင့္တင္းသည့္ အေနအထားတြင္ ရွိေနေသးသည္။ ထုိေန႔က အန္တီမူ ဆြဲေခၚသျဖင့္ အန္တီမူ၏ အိပ္ယာေပၚတြင္ အန္တီမူကုိ ဖုတ္လုိက္ရေသာ္လည္း ပထမဦးဆံုး အေတြ႕အႀကံဳျဖစ္သျဖင့္ လန္႔လည္းလန္႔ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ စုိးလည္းစုိးရိမ္ကာ အရသာ ေကာင္းေကာင္း မေတြ႕လုိက္။ သုိ႔ေသာ္ ညေရာက္ေတာ့ မ်က္စိထဲတြင္ အန္တီမူက သူ႔အား တျဖည္းျဖည္း ပင့္ေပးေနပံု၊ အတြင္းခံခၽြတ္ကာ ကားေပးလုိက္ပံုမ်ားကုိ ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ေစာက္ေမြးမ်ားကုိပင့္ကာ ေစာက္ဖုတ္ၿဖဲျပပံုကုိ ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲသုိ႔ ေဆးညႊန္းအတုိင္း လုိက္လုပ္သျဖင့္ ထြားႀကိဳင္းလွေသာ သူ႔လီးကုိ ထုိးထည့္လုိက္ပံုကုိ ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ သူ႔ဟာႀကီးက ျမင္ေတာ့ အန္တီမူက
"မမ ခံဖူးသမွ်လူေတြထဲမွာ မင္းဟာက အမုိက္ဆံုးပဲ"
"မမက အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္တယ္ေပါ့"
"အမေလး မင္းေတာင္ ငါ့အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေနပါေပ့ါ"
"ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ေဖာက္ျပန္လဲဟင္"
"ေဖာက္ျပန္တာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ၊ ကာမအရသာကုိ အျပည့္အဝ ခံစားတာ ခံစားတာကြ၊ အင္း ငါ့လက္ေခ်ာင္းေတြထက္ေတာ့ မ်ားမလားပဲ ဟိဟိ"
သုိ႔ျဖင့္ ဖုတ္သာ ဖုတ္ထည့္လုိက္ရသည္ သူ႔ေဆးကုိ သူသံသယေတာ့ နည္းနည္းဝင္သည္။ ေဆးေၾကာင့္လား ဘြားေတာ္ႀကီး ေပြတာေၾကာင့္လား သူခြဲခြဲျခားျခား မသိ။ သုိ႔ေသာ္လည္း အခြင့္ရသည့္အခုိက္ သူဆက္မုိက္ၾကည့္သည္။

"လူဆုိးေလး မေန႔က ဘာလုိ႔ တန္းျပန္ေျပးတာလဲ"
".................."
"လာ ေအးေဆးေပါ့ေကာင္ေလး"
အိပ္ခန္းတံခါးကုိ ေသာ့ခတ္လုိက္သည္။
"မမ က ျပန္ဆုိမွ ျပန္ရမယ္ေနာ္"
"ဟုတ္"
အန္တီမူက သူ႔ေက်ာင္းစိမ္းပုဆုိးကုိ ဆြဲခၽြတ္ၿပီး အတြင္းခံကုိပါ ဆက္ခၽြတ္ေတာ့ သူငပဲႀကီးက ဟီးထေနသည္။
"ၾကည့္စမ္း ၾကည့္စမ္း"
လီးထိပ္ကုိ လက္ထိပ္ႏွင့္ေခါက္လုိက္ေတာ့ နည္းနည္းနာသျဖင့္ "အ" ဟုေအာ္မိသည္။
"အံမယ္ သူမ်ားေပါင္ၾကားထဲ သူ႔ဟာႀကီး ထုိးထည့္ခ်ိန္ေတာ့ ဒီလုိ မေအာ္ဘူး"
"အာာ"
အန္တီမူက သူ႔လီးတန္ႀကီးကုိင္ကာ ဆုတ္ညစ္ပစ္သျဖင့္ သူေအာ္မိျပန္သည္။
"စုပ္လုိ႔ ရမလားဟင္"
အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ဆုိေသာ္လည္း ဣေျႏၵရွိစြာ လွပေသာ အန္တီမူ၏ အလွကုိ ေငးၾကည့္မိသည္။ ဆံပင္မ်ားကုိ ထံုးဖြဲ႕ထားၿပီး အိမ္ေန အဝတ္အစားျဖစ္ေသာ္လည္း ျဖစ္သလုိ မဟုတ္ဘဲ ရင္ဖံုးေလးနဲ႔မုိ႔ ရင္သားထြားထြားႀကီးမ်ား စူထြက္ကာ ျမန္မာပီပီ ထမီဝတ္ထားသည္မုိ႔ တင္ႀကီးကလည္း စြင့္ကားေနသည္။ ထုိမမလွလွက ရြာထဲတြင္ ခုိးၾကည့္ထားဖူးေသာ ဖူးကားထဲကလုိ သူငတိေလးကုိ စုပ္ေပးလာေတာ့ ထြန္းထြန္းခမ်ား ပုိဖီးတက္လာသည္။ ေရွ႕တည့္တည့္ကေန လီးကုိ အဆံုးထိ စုပ္ေပးေတာ့ သူကလည္း အန္တီမူေခါင္းကုိ ကုိင္ကာ ပါးစပ္ထဲ လီးကုိ ဇြတ္ထုိးထည့္ၿပီး ကပ္ထားလုိက္သည္။ အေတာ္ၾကာမွ အန္တီမူကလည္း ႐ုန္းသည္။
"ေတာ္တယ္ကြာ"
ထုိေန႔တေန႔လံုး အန္တီမူ အခန္းထဲတြင္ အခ်ိန္ကုန္သြားသည္။ "မမက ဘယ္လုိေနေပးမယ္၊ ေမာင္ေလးက ဘယ္လုိလုပ္" စသျဖင့္ သူ႔အား လုိးနည္းေတြသင္ေပးသည္။ သူကလည္း ဖူးကားထဲကလုိပင္ လုိက္လုပ္ေပးသည္။ ျပန္ခါနီးေတာ့ အန္တီမူက သူ႔အား ဖက္ထားက ပါးကို တရစပ္နမ္းၿပီး ေနာက္ေန႔လည္း လာေပးရန္ တဖြဖြမွာသည္။ သူ႔ဆႏၵနဲ႔ တထပ္တည္းမုိ႔ သူလည္း ျငင္းလုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္။ စာသင္ခ်ိန္ေလးရက္လံုးလံုး ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ အန္တီမူေက်ာင္းတက္ေလသည္။ စေန တနဂၤေႏြတြင္ သားသမီးမ်ား က်ဴရွင္ႏွင့္ အိမ္သုိ႔ အသြားအျပန္ရွိသျဖင့္ မလာေသးရန္ မွာၾကားသည္။ ဟုတ္သည္ သူလည္း ေက်ာင္းပ်က္လွၿပီမုိ႔ က်ဴရွင္ေတာ့ တက္ဦးမွ ျဖစ္ေပမည္။

"ထြန္းထြန္း မင္းေနခဲ့"
ဆရာအားလံုး သူ႔အားအလုိလုိက္ေသာ္လည္း သခ်ၤာဆရာမ နီလာကေတာ့ျဖင့္ သူ႔ကုိ မုန္းတီးသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ဘယ္လုိအခ်ိန္ ဘယ္လုိေမးေမး စာက ရေနသည္မုိ႔ ျဖစ္သည္။ သူကေတာ့ နီလာကုိ မမုန္းပါ။ သခ်ၤာတြက္ျပေနခ်ိန္ အုိးႀကီးကုိ ၾကည့္ၿပီး ကြင္းထုလုိ႔ေကာင္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူသခ်ၤာက်ဴရွင္ကုိေတာ့ တက္ျဖစ္ေအာင္ တက္သည္။ မတတ္သာေတာ့သည္မုိ႔ က်ဴရွင္တက္ရင္း ကာမသိဒၶိဂါထာကုိ အေခါက္ေရ ျပည့္ေအာင္ ရြတ္လုိက္သည္။ နီလာက သခ်ၤာတြက္ရင္း ခဏခဏ ေဒါသထြက္ထြက္ေနသည္။ ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ သူ႔အားေခၚထားသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ား ျပန္ကုန္ၿပီ။
"မင္း ဘာလုိ႔ ေက်ာင္းမတက္သလဲ"
ဆရာမနီလာသည္ သူ႔ထံ တျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာက္လာသည္။ သူေခါင္းငံု႔ထားသည္။ နီလာက သူ႔ေခါင္းကုိကုိင္ကာ ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲထည့္ၿပီး ရင္သားျဖင့္ ပြတ္သည္။ "အင္း အင္း" နဲ႔ညည္းသံၾကားသည္။ သူ ဝမ္းသာအားရပင္ နီလာ၏ ေပါင္ကုိ ႀကံဳးဖက္လုိက္သည္။ သူကြင္း ခဏခဏ ထုဖူးေသာ နီလာ၏ တံုအယ္အယ္အုိးႀကီးကုိ အငမ္းမရ ဆုတ္ကုိင္လုိက္သည္။
"အား အား"
ဖင္တံုးႀကီးကုိ ဆုတ္ကုိင္ ပြတ္သပ္ရင္း ထမီကုိ ပင့္သည္။ နီလာက သူ႔ေပါင္ၾကားကုိ ပြတ္သည္။ ထြန္းထြန္းရင္ထဲတြင္မေတာ့ "ေၾသာ္ ဆရာမ ဆရာမ" ဟုဆုိကာ အတူရပ္ၿပီး စားပြဲေပၚ နီလာကုိယ္ကုိ လွဲေစလုိက္သည္။ ထမီကုိလည္း တစ္ခါတည္းပင့္လုိက္သည္။ ပန္းေရာင္အတြင္းခံေလးကုိ ျငင္သာစြာ ခၽြတ္လုိက္သည္။ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ားကုိ ပြတ္သပ္ၿပီး ေနာက္သုိ႔စူထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိ လွ်ာအျပားလုိက္ထားၿပီး ေလးငါးခ်က္ ပင့္လ်က္ေပးလုိက္သည္။
"အုိ ကေလးရယ္"
သူလည္း ပုဆုိးခၽြတ္ခ်ကာ လီးထုတ္လုိက္ၿပီး လက္ထဲတံေတြးေထြးထည့္ၿပီး လီးထိပ္ကုိ သုတ္လုိက္သည္။ နီလာ၏ ေစာက္ဖုတ္ အက္ေၾကာင္းတည့္တည့္သုိ႔ လီးေခါင္းကုိ သိပ္ထည့္လုိက္သည္။ ေစာက္ေခါင္းကုိ နည္းနည္းေမႊၿပီး လီးကုိ တဆံုး သြင္းထည့္လုိက္သည္။ ခါးေလးကုိင္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဆာင့္ထည့္သည္။ နီလာက ကုိယ္တစ္ဖက္လွည့္ျပန္ၾကည့္ရင္း ညည္းသည္။ သူလည္း ပံုမွန္ေလး ေဆာင့္ေပးသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ပံုမွန္သြင္းေပးရင္း ႏုိ႔ကုိ ပြတ္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းကုိ လက္ညိဳးျဖင့္ ကစားေတာ့ နီလာက ငံုေပးသည္။ နည္းနည္းထုိးကစားၿပီး ႏုိ႔ကုိ နည္းနည္းညစ္ကာ ကိုင္ေပးသည္။ ေနာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚအိပ္ခ်ေစကာ ပက္လက္လိုးသည္။ နီလာသည္ သူ႔ခါးကုိ ခြကာ ေျခကုိ ယွက္ခြထားသည္။ ကပ္အိပ္ၿပီးႏုိ႔ကုိင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းကုိ စုပ္ရင္း ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လုိးသည္။
"တုိ႔ ေနာက္ေပါက္ကုိလည္း ခ်ေလ"
ထြန္းထြန္းက ဖင္မခ်ဖူးေသာ္လည္း နီလာမွ ဖိတ္ေခၚသျဖင့္ ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းထားေသာ နီလာေနာက္တြင္ မုဆုိးထုိင္ ဒူးေထာက္ကာ ဖင္ေပါက္ကုိ တံေတြးဆြတ္လုိက္ၿပီး လီးျဖင့္ ပြတ္ကစားေပးလုိက္သည္။ လီးထိပ္ကုိ တံေတြးထပ္ေထြးခ်ၿပီး ေညႇာာင့္႐ုိးမွ ေလွ်ာဆင္းကာ ဖင္ထဲ ထုိးသြင္းသည္။ ထင္မွတ္မထားသည့္ အခြင့္အေရးမုိ႔ ထြန္းထြန္းမွာ ဝမ္းသာေနသည္။ ဖင္ထဲ သူ႔လီးကုိ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆံုးေအာင္သြင္းၿပီး ေတ့လုိးသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္အထိ ဖင္လုိးလုိက္ၿပီး တင္သားေပၚ လီးရည္ကုိ လြတ္ခ်လုိက္သည္။ နီလာက သူမစားပြဲဆီ ဖင္လွန္ၿပီး ထကာ တစ္သွ်ဴးကုိ ယူ၍ လရည္မ်ားကုိ သုတ္သည္။ သူက ခါးကုိ ဖက္လုိက္ၿပီး ပါးကုိ တရႊတ္ရႊတ္နမ္းလုိက္သည္။
"ဆရာမဖင္ လုိးလုိ႔ အရမ္းေကာင္းတယ္"
"ေစာက္ဖုတ္ေကာ"
"ေစာက္ဖုတ္လုိးလည္း ေကာင္းတယ္"
"ဘယ္အေပါက္ ပုိေကာင္းလည္း"
"တမ်ိဳးစီေကာင္းတယ္"
"ဒါပဲေနာ္၊ ဆရာမဖင္လုိးရတယ္ ဆုိၿပီး ေလွ်ာက္ မေျပာရဘူး"
"ေန႔တုိင္းေပးလုိးေနာ္"
"မရပါဘူး၊ အေျခအေနေပးမွေပါ့"
"အဲဒါဆုိ သူမ်ားကုိ ဆရာမဖင္လုိးလုိ႔ေကာင္းတယ္လုိ႔ ေလွ်ာက္ေျပာပစ္မယ္"
"အဲဒီေန႔က တုိ႔ေသတဲ့ေနပဲ"
"အလကား စတာပါ၊ အားမရေသးလုိ႔ ေနာက္တစ္ခ်ီ ထပ္ဆြဲမယ္ေနာ္"
"သေဘာအတုိင္းပါပဲရွင္"
သုိ႔ျဖင့္ ဆရာမအားလံုးထဲတြင္ ပုရိသမွန္သမွ် စြဲလန္းရေသာ အလွဆံုးေသာ မာနအႀကီးဆံုးေသာ တင္အေတာင့္ဆံုးေသာ နီလာကုိ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လုိးလုိက္ျပန္သည္။ သုိ႔ႏွင့္ ထြန္းထြန္းမွာ အန္တီမူကုိ ေျပးလုိးလိုက္၊ ဆရာမနီလာကုိ ေျပးလုိးလုိက္ လုပ္ေနသည္မွာ တစ္လေက်ာ္သြားသည္။ ထုိအထဲ သူက မခုိင္ကုိ ႀကံလိုက္ျပန္သည္။ သူ႔လီးကုိလည္း က်မ္းေတြထဲကအတုိင္း က်င့္လုိက္သည္မွာ ပုိႀကီးလာသလုိ ပုိလည္းၾကာလာသည္ မဟုတ္လား။
အန္တီမူက "စြဲသြားၿပီကြာ၊ ေနာက္ကမာၻအထိ မင္းကုိ ငါေမ့ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး" ဟု ခ်ီးက်ဴးသည္။ ဆရာမနီလာက "တုိ႔ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျဖဳတ္ထည့္ထားလုိ႔ရရင္ ျဖဳတ္ထည့္ထားလုိက္ခ်င္သကြယ္" ဟု ေျပာသည္။ မခုိင္ကေကာ ဘယ္လုိ ေျပာမလဲ။ ေျပာမည္မွာ မလႊဲ။ မခုိင္၏ ကုန္စံုဆုိင္တြင္ ေစ်းသြားဝယ္ရင္း မခုိင္ကုိ ကာမသိဒၶိဂါထာျဖင့္ မႈတ္မန္းလုိက္သည္။ ခ်က္ခ်င္း အၾကည့္ေတြ ေျပာင္းသြားသည္။ မခုိင္သည္ ထုိေန႔၌ တူမေလး မအားသျဖင့္ ေစ်းဆင္းေရာင္းသည့္ေန႔ ျဖစ္သည္။ တကယ္တမ္း မခုိင္မွာအပ်ိဳႀကီးျဖစ္ၿပီး အိမ္ေပၚထပ္တြင္ တစ္ေယာက္တည္း ပုတီးစိတ္ တရားထုိင္ေနသူသာ ျဖစ္သည္။ ေအာက္ဆုိင္ကိစၥ လံုးဝ စိတ္မဝင္စား။ အစစအရာရာ တူမကုိ အကုန္လႊဲထားသည္။ ထြန္းထြန္းက ဂါထာမန္းမႈတ္ၿပီး ညတြင္းခ်င္းပင္ အိမ္ေပၚတက္လုိက္သည္။

"မမေတာ့ မင္းကို အ႐ူးအမူး ခ်စ္မိၿပီကြယ္"
တခ်ီၿပီးတုိင္း မခုိင္က သူ႔ရင္ခြင္ထဲတြင္ ဝင္ကာ သူ႔ရင္ဘတ္ေမြးကုိ ကစားရင္း ေျပာတတ္ေသာ စကားျဖစ္သည္။ ထုိ ညက အသက္ ၃၅ ဆိုေသာ အပ်ိဳႀကီးကုိ ပါကင္ေဖာက္ရသည့္ တသက္တာတြင္ ေမ့မရဖြယ္ ညေလးတစ္ည ျဖစ္ခဲ့သည္။ ည ကုိးနာရီ စာအက်က္ျပၿပီး ခုိးထြက္ကာ မခုိင္အိမ္သုိ႔ တန္းေျပးသည္။ အိပ္ယာထဲတြင္ ဒူးတုတ္၍ ပုတီစိပ္ေနေသာ မခုိင္ကုိ ျမင္ျပန္ေတာ့ သူလာတာ မွားသြားၿပီဆုိၿပီး ေနာင္တ ရလုိက္ေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူ႔စိတ္က ထိန္းမရ။ ေနာက္မွေန၍ သိမ္းႀကံဳးဖက္လုိက္မိသည္။ မခုိင္က ၿငိမ္ခံသည္။ ဗုိက္ကုိပြတ္ရင္း ရင္သားကုိ ပြတ္သည္။ မခုိင္က ပုတီးခ်ကာ သူ႔လက္ကုိ အသာထပ္ကုိင္သည္။ သူ စၿပီ။ ႏုိ႔ကုိပြတ္ရင္း လည္ဂုတ္ေတြကုိ နမ္းသည္။ ပခံုးသားကုိ နမ္းသည္။ ေအာက္သုိ႔ ဆက္ပြတ္သပ္ဆင္းသည္။ ေပါင္ကုိ ပြတ္သည္။ ကုိယ္ကုိ ဆြဲလွည့္ၿပီး ပါးအစံုကုိ တရႊတ္ရႊတ္နမ္းသည္။
"တုိ႔ ေၾကာက္ေနတယ္"
"မေၾကာက္ပါနဲ႔ မရယ္၊ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္လံုး ရွိေနတာပဲ"
"မင္းကုိ ပုိေၾကာက္တယ္ကြယ္"
"............."
သူက ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ပါးမုိ႔မုိ႔မ်ားကုိ ဆက္တုိက္နမ္းေပးရင္း လွဲအိပ္ေစသည္။ သူမလက္ကုိ ဆြဲ၍ ေပါင္ၾကားကုိ ကုိင္ေစသည္။
"မကုိင္ခ်င္ဘူးကြာေနာ္"
"ကုိင္ေပးပါေနာ္"
"မကုိင္ရဲဘူးကြယ္ ေၾကာက္တယ္၊ သူ ျဖည္းျဖည္းထုိးေနာ္"
"ဘာထုိးတာလဲဟင္"
"သူေနာ္"
"တကယ္ ဘာထုိးတာလဲ က်ေနာ္ မသိလုိ႔ပါ မရယ္"
"သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ ထုိးတာကုိ ေျပာတာ"
"လီးႀကီးနဲ႔ ေစာက္ပတ္ကုိ လုိးတာကုိ ေျပာတာလားဟင္"
"ကြာ နားရွက္တယ္ မေျပာနဲ႔"
"ထမီခၽြတ္ၿပီး လုိးမယ္ေနာ္"
"မေျပာပါနဲ႔ဆုိ"
ပက္လက္အိပ္ေနေသာ မခုိင္၏ ေပါင္ၾကားကုိ ပြတ္ရင္းေျပာေတာ့ မခုိင္က ရွက္ကာ သူမမ်က္ႏွာကုိ ပုဝါနဲ႔ အုပ္သည္။ ထမီခၽြတ္ေတာ့ အလုိက္သင့္ ေနေပးသည္။ ဘယ္ေလာက္ခံခ်င္ေနလည္း မသိ။ ေစာက္ဖုတ္မွာ ေဖာင္းအိေနသည္။ သူ႔လီးကလည္း အလုိလုိေတာင္ေနၿပီးသားမုိ႔ ေျပာစရာ မရွိေတာ့။ ပုဆုိးခၽြတ္ကာ လီးထိပ္ကုိ တံေတြးဆြတ္ၿပီးေတာ့ ေတ့လုိက္သည္။
"ဟင့္အင္း ေၾကာက္တယ္"
မ်က္ႏွာကုိ ပုဝါႏွင့္ အတင္းအုပ္ထားသည္။ သူက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ယူထုတ္ေတာ့ မ်က္လံုးပိတ္ထားသည္။ သူမအလွကုိ ေသခ်ာၾကည့္လုိက္ေတာ့ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေအာင္ဆုိင္းနဲ႔ တူသေယာင္ေယာင္ေလး ျဖစ္ေနသည္။ ဖြဖြေလးနမ္းရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေစာက္ဖုတ္ထဲကုိ လီးေခါင္းသြင္းလုိက္သည္။
"သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ ထုိးတာ နာတယ္"
"ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေကာင္းသြားမွာေပါ့ မရယ္"
"အ.. အင့္ ျပန္ထုတ္ေပး နာတယ္"
၃၅ ႏွစ္ ဆုိေသာ အသက္အရြယ္အထိ အပ်ိဳစင္ဘဝကုိ ထိန္းသိမ္းထားေသာ မခုိင္အား သနားစြာျဖင့္ သူဆက္သြင္းေပးသည္။ နာမွာေပါ့ မခိုင္ရယ္။ ကုိယ့္လီးက စပါယ္ရွယ္လီးေလ ဟု စိတ္ထဲေရရြတ္မိသည္။


4/8/2013 06:15:15 am

no

Reply
7/18/2013 09:58:24 pm

ေကာင္းတယ္

Reply
မီႏို
10/13/2013 04:38:01 am

ႀကိဳက္​တယ္​။ ယူ​ေရးတာ သိပ္​​ေကာင္​းတာပဲ။ ဒီထက္၈​မိုက္​တဲ့
စကားလံုး​ေတြနဲ႔ ဆက္​​ေရးပါဦး။

Reply
ေအာင္လံသား
10/24/2013 05:38:10 pm

အရမ္းေကာင္းတယ္ မ်ားမ်ားဆက္ေရးပါ

Reply
mdkzo
10/27/2013 02:32:17 pm

​ေကာင္​္​းပါတယ္​ဗ်ာ။

Reply
မမ
12/27/2013 10:27:43 am

Reply
kaunglay
12/29/2013 05:53:52 pm

very good

Reply
swe zin win
3/31/2014 02:37:31 am

ေကာင္းပါတယ္ေနာ္

Reply
တိမ္လႊာ
4/25/2014 02:04:04 pm

မဆိုးပါဘူး

Reply
8/4/2016 09:48:52 pm

ဘုန္းျကီးေက်ာင္းမွာ က်မ္းစာအုပ္ရွိရတယ္လိုို႔
မင္းအေမ အားမရလို႔သြားတုန္းကက်န္ခဲ႔ဲ႔တာလား

Reply
ဂါထာေပးပါအုံကြာ
6/5/2017 07:03:02 am

ဂါထာရွိရင္ေပပါအုံး

Reply



Leave a Reply.


လူသိတုိင္းေနရာေျပာင္းေရႊ႕ဖြင့္လွစ္သည့္ တစ္ကုိယ္ေတာ္ဆုိင္ (ဆိုင္ခြဲလံုး၀မရွိ)